De rood-romige saus van de Spaghetti Bolognese van Us Heit met als toevoeging nog wat sambal schuif ik wel wekelijks mijn maag naar binnen. Klaar binnen twee-en-een-halve minuut. De wat luxere boerenkoolstamppot met rookworst en wat spekjes van de Albert Heijn, vorige week nog in de bonus, kan in het winterseizoen zeker ook op mijn goedkeuring rekenen. Klaar binnen acht-en-een-halve minuut. De tikka masala, een gerecht met kip en basmatirijst, eveneens van de Albert Heijn, bevredigd niet zelden mijn smaakpapillen. Klaar binnen vijf-en-een-halve minuut.
Ik weet niet wat u eet op het moment dat u niet in de buurt bent van een goede keuken, maar ik heb mijn heil sinds een aantal jaar gevonden bij de magnetronmaaltijd. Natuurlijk, ik zondig vaak genoeg door een bezoekje aan de dönertent hier op de hoek te brengen, maar de dagen dat ik gezond wil eten loop ik naar het schap met maaltijden die je enkel op 700 of 800 watt een aantal minuten hoeft op te warmen en je eten staat al klaar.
Een aantal van u is nu al in de war gebracht door mijn ode aan de magnetronmaaltijd, vooral op het moment dat ik het woord gezond hanteerde. Ja, gezond, dames en heren. Het was Rosanne Hertzberger die als auteur van de ode aan de E-nummers in de Volkskrant Kijkt Verder-vlog ons duidelijk maakte dat die maaltijden gezond zijn. We worden afgeschrikt door onnatuurlijk en geproduceerd, maar dit zijn ficties. Het lijkt alsof we denken dat we kleine terminators doorslikken op het moment dat we ons tegoed doen aan die spijzen. Niets is minder waar.
Los van de gezondheidswaarde van dit fijne voedsel, is efficiëntie eveneens haar deugd. Ik hoor u al denken: efficiëntie in tijden van burn-out, waar heb je het over? Was het niet het voedingscentrum dat ons nog kort geleden wees op de positieve effecten van gezellig aan tafel zitten? Nu houd ik u voor: waarom zouden we specifiek bij de warme maaltijd aan tafel zitten? Ik ben geen kantoormens. Ik ben niet klokslag vijf uur klaar met mijn werkzaamheden om op z’n Hollands om zes uur te eten wat de pot schaft. Ik heb het idee dat u dat ook niet bent, anders zou u hier niet in de collegebanken zitten. Wij, hier, wij zijn de rebellen van de uniforme werktijd en wij eten daarom onder werktijd. Wij willen wel nog even reageren op die vraag, op dat verzoek en op dit rekwest terwijl de rest van de mensheid wellicht al Netflix ligt te kijken in zijn nest. Het is mogelijk om dit alles te doen terwijl uw maaltijd ligt klaar te stomen in uw magnetron.
Ze is dus gezond, ze is efficiënt, maar gekoppeld aan dat laatste is ze bovenal een perfecte uitdrukking van onze Hollandse handelsgeest. Kerst zit er aan te komen en misschien gaat u wel naar een restaurant en daar treft u dan een Italiaanse keuken, een Franse of Chinese of misschien een Mexicaanse keuken, maar wat u daar niet treft? Precies. Wij staan bekend om onze calvinistische sobere wijze van doorpakken en aanpakken. Ons eten onderscheid zich dan ook niet op smaak. Snert of stamppot zijn natuurlijk gruwelijk lekker, vooral bereid volgens grootmoeders recept, maar het zijn toch maaltijden met weinig poespas: aardappelen, groente en vlees. Klaar en daarmee basta. Met andere woorden: wanneer u zich laveert aan een magnetronmaaltijd participeert u in de Hollandse geest.
Ik sluit af met die bekende regels uit het koningslied: de w van Willem en wakker stamppot eten, maar dan wel bereid in de magnetron.
De Nater 